Veee sevdiklerinle kucaklaşma anı!!

Türkiye'ye geleli neredeyse bir hafta oluyor ve zaman su gibi geçiyor. Ailemi öyle çok özlemişimki henüz arkadaşlara falan bile bir vakit ayırmadım. Uzaklarda olmanın en güzel yanı bu buluşma sırasında yaşadığın heyecan. Ama tabi bu sırada ayrılık vakti aklına geliyorsa herşey zehir oluyor. Neyse tatsızlıkları geçeyim. Bu arada blogumda biraz aksadı tabi... Geldiğim ilk günlerde İstanbul'un en sevdiğim yerlerinden biri olan Yeşilköy sahiline canım kardeşim ve onun sonunda tanışabildiğim şekermi şeker sevgilisi Hilal ile beraber biralarımızı yudumlamaya gittik. Harikaydı mis gibi deniz kokusu ve deniz fenerinin altında battaniyeme sarılıp epey bir gülüp konuştuk. Sonra elbetteki canım annemle beraber alışverişe çıkma özlemimizi gidermeye çalıştık. Bir kaç gündürde babamın yanında baba hasretini gideriyorum. Bu arada en önemli gelişmelerden biri kırık olan ön dişimin dolgusunu çıkartıp yerine porselen bir diş yaptırıyorum. Dişçiden nefret ederim ve ancak bir tanecik dişçime dişlerimi yaptırabilirim. Aslında yine gitmek hiç istemiyordum ama annem ''Bir kerede ana sözü dinle'' diyince yalnızca peki annecim diyebildim. İşte uzak başka yapıyor insanı ve tıpış tıpış gittim. Neyseki gerçektende anne sözü dinlemeyi herkese tavsiye ediyorum çünkü hiç acımadı. Bir kaç güne kadar yeni dişime kavuşacağım. Herkese Türkiye'den sevgiler...