Thursday, January 18, 2007
En sonunda oldu
Evimiz başımıza yıkılacak diye diye en sonunda yıktım. Bütün gün hayatımda gördüğüm en büyük fırtınayla boğuştum. Benimle beraber Shine'da ne korkusundan tuvaltini yapmak için dışarı çıkabildi nede pencereden bakabildi. Bütün gün korku içinde salonda sehpanın altında yattı. Çünkü evimiz öyle büyük gürültülerle sallanıyorki. Biraz yavaşlasada hala tüm gücüyle devam eden fırtına yüzünden çatıda kremitlerimizde düştü. Bu yüzden birde polis geldi. Uydu yayınımız koptu. Kapılar zaten hiç durmadan çarpıyor. Dışarıdaki rüzgar camı ve kapıları öyle zorluyorki zangır zangır titriyor heryer.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment