Yeni yılın ilk günü... Bir umutsuz içinse sanki dün, hiç bir zaman yeni bir yıl bana büyük beklentiler getirmedi bu yüzdende herkesin yaşadığı coşkuya hep uzaktan bakan oldum. Dün gecede öyleydi yeni yıla eşimle IKEA dan aldığımız yeni kütüphanemizin montajını yaparken girdik :) Umarım tüm sene montaj yapmak durumunda kalmayız çünkü eşim sinir krizleri geçiriyordu. Eli, kolu felaket aprıdı. Çevredeki tüm evlerden atılan havai fişek sesleriyle kendimize geldik. Bari havai fişekleri izleyelim diye bahçeye çıktık, gerçekten güzel bir manzaraydı ama kızımız Shine bu gösteriden çoook korktu ve kendince bizi korumaya çalıştı. Ve tüm çamurlu ayaklarıyla ağlayarak üstümüze atlıyordu. En sonunda sakinleştirmekten vazgeçip içeri girdik. Her yerimiz çamurlu pati izleriyle işaretlenmişti. Tatlı kızım benim :)
No comments:
Post a Comment