Ne zaman mandalina yesem küçüklüğümde sıcacık evimizde annem vekardeşimle geçirdiğim o güzel kış günleri aklıma geliyor. Hüzünlü birmutluluk hissediyorum. Ama keşke ellerim her zaman mandalina koksa. Dışarıda kar yağsa, ben ve kardeşim pijamalarımızla tv izlesek loş ve sıcak evimizde. Annem mutfakta mis gibi kokan yemekler pişirse ve bize mandalinaların kabuklarını soyup getirse. Bizde mandalinaları parmaklarımıza takarak Nasrettin Hoca yapsak. Kış kokulu mandalinalar, sevgi kokan anne ve yemek kokan ev... Keşke çocuk olsam
Thursday, January 11, 2007
Kış kokulu mandalina
Ne zaman mandalina yesem küçüklüğümde sıcacık evimizde annem vekardeşimle geçirdiğim o güzel kış günleri aklıma geliyor. Hüzünlü birmutluluk hissediyorum. Ama keşke ellerim her zaman mandalina koksa. Dışarıda kar yağsa, ben ve kardeşim pijamalarımızla tv izlesek loş ve sıcak evimizde. Annem mutfakta mis gibi kokan yemekler pişirse ve bize mandalinaların kabuklarını soyup getirse. Bizde mandalinaları parmaklarımıza takarak Nasrettin Hoca yapsak. Kış kokulu mandalinalar, sevgi kokan anne ve yemek kokan ev... Keşke çocuk olsam
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ececim,
Çok sevdim blogunu. Vakit buldukça ziyaret ediyorum. Özellikle bu fotoğrafa bayıldım. Mandalina için yazdığın yazı da beni hep özlemini duyduğum küçüklüğüme götürdü. Biz de sobanın üstüne koyardık mandalina kabuklarını :)
Umarım devam edersin böyle güzel yazmaya.
aaa Özge'cim ne güzel karşılaşmak. Barış bahsetmişti Özge blogunu görmüş diye, inan çok sevindim:) ben vakit buldukça hem foto hemde yazı ekliyorum sanada şiddetle öneririm gerçekten keyifliymiş şu blog olayı. Sevgiler ÖPTÜM :)
Post a Comment