Wednesday, March 4, 2009

Geri donus

Yollar ayakkabilari asindirirken malesef benide asindiriyor. Gitmek gelmek hep cifter cifter uzuntu oluyor. Ayrilmak ve arkanda birilerini birakmak uzuyor malesef. Ama ne yapalim elden gelende bisey yok, kaderimize boyle yazilmis diyerek huznu dagitmak istiyroum ama sanirim yukaridaki huzunlu yalniz gulde icimi burktu biraz. Demin fotoyu cekip bilgisayarda hazirladim sizin icin huzunlu gorundu ustune sweet home yazdim ama yinede yok yumusatamadi yuzumdeki huznu. Ayrilik olmasa hic hersey daha iyi olmazmiydi? Ama o zaman kavusmakta olamazdi dimi. O zaman kavusmalar icin ayriliyoruz diyip paketleyip bu huznu koyuyorum sandigima :)

Geldim ben anliyacaginiz gibi. 3 hafta su olup akti yine hic bisey anlamadim. Evimi, esimi, kucuk kuzuyu ozledim elbette hemde cok. Herseyiyle cok guzel bir 3 hafta gecti. Hava sansima malesef soguktu ama banamisin demedi. Annisle gezdik, kardisle sevinc icinde gecirdik gunleri. Ayrildiklarima ve kavustuklarima (buna blog arkadaslarimda dahil :D) kocaman opucukler. Shine fanatikleri icinde bir fotograf pesimde geliyor... Sevgiyle kalin

4 comments:

Anonymous said...

hoşgeldin canım evine:)

Fifi Croissant said...

Hosgeldin Ece :)

Shine'a asigim. Bakmasina hastayim. Isiririm. Kopartirim.

Sweety said...

hosbulduk guldemciiim

Sweety said...

isir ablasi oda onu seven herkese asik vallahi. tam bir sevgi manyagi :D ama su huzunlu bakislari yokmu cok uzuyor beni :(